Πολλοί άνθρωποι παρουσιάζουν κατά τη διάρκεια του έτους και ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες πρήξιμο στα κάτω άκρα που μπορεί να αφορά το ένα ή και τα δύο πόδια, να εντοπίζεται στο σφυρό, μέχρι το γόνατο ή και σε όλο το σκέλος. Το οίδημα αυτό προκαλεί δυσφορία, πόνο, δυσκολία στο περπάτημα αλλά και στην ορθοστασία και σε προχωρημένες περιπτώσεις μπορεί να εμφανισθούν φυσαλίδες, φλύκταινες, δερματίτιδες, και από λύση της συνέχειας του δέρματος μικρές πληγές και τέλος έλκη.
Τα αίτια του οιδήματος είναι πολυπαραγοντικά και αφορούν και άλλα συστήματα πλην των φλεβών. Έτσι λοιπόν στην αναζήτηση αυτών χρειάζεται μεθοδικότητα και λήψη καλού ιστορικού.
Aυτά είναι τα συνηθέστερα αίτια του οιδ΄ήματος
1.φλεβική ανεπάρκεια επιπολής συστήματος και εν τω βάθει και κιρσοί.
2.Καρδιακή ανεπάρκεια και λήψη φαρμάκων για την υπέρταση. (προκαλούν ποικίλου βαθμού οίδημα).
3.Παλαιότερη φλεβική θρόμβωση των εν τω βάθει φλεβών και μεταθρομβωτικό σύνδρομο.
4.Προβλήματα με τους νεφρούς.
5.Ορμονικά προβλήματα και γυναικολογικές παθήσεις
6.Προεμμηνοπαυσιακά και μεταεμμηνοπαυσιακά εμφανίζεται οίδημα.
7.Εμμηνορρυσιακό οίδημα( ορμονικής αιτιολογίας).
8.Το κυκλικό οίδημα είναι εποχιακό πιο έντονο τους ζεστούς μήνες.
9.Λεμφικό οίδημα από ανεπάρκεια των λεμφαγγείων ή από καταστροφή αυτών ή αφαίρεση λόγω επεμβάσεων.
10.Αλλεργικό αγγειοοίδημα ( μπορεί να προκληθεί και από φάρμακα).
11.Μετατραυματικής αιτιολογίας.
12.Ορθοστατικό λόγω υπερβολικής κούρασης και παρατεταμένης ορθοσταςίας.
13.Διατροφικό ,κατόπιν κατάχρησης νατρίου μέσω του αλατιού ,επεξεργασμένων τροφών και οινοπνευματωδών.
14.Αρθρογενές εξαιτίας αρθρίτιδων και αρθροπαθειών.
Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχει ένα σύνολο αιτιών που προκαλούν οίδημα των κάτω άκρων και θα πρέπει να αποκλεισθούν μερικά ,έτσι ώστε να καταλήξουμε στο κατάλληλο αίτιο.
Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει: θεραπεία του υποκειμένου προβλήματος αλλά και γενικότερα μέτρα καταπολέμησης των οιδημάτων. Έτσι συνιστάται η χρήση ελαστικών καλτσών, το χειρομασάζ, το λεμφομασάζ,η ανάρροπη θέση των σκελών,η φυσική δραστηριότητα και άσκηση, οι αποιδηματικέςκομπρέσσες με διάλυμα αλουμινόνερου και κρύου νερού κλπ .
Προσωπικά αποφεύγω την χορήγηση χημικών διουρητικών , άλλωστε δεν ενδείκνυνται για χρονικό διάστημα πάνω από 3 εβδομάδες. Προτιμώ τα διουρητικά φυτικής προελεύσεως από φαρμακευτικά βότανα, καθώς είναι χωρίς παρενέργειες και αλληλεπιδράσεις με φάρμακα και με ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Συχνά χρειάζονται αντιβιοτικά λόγω φλεγμονών, δερματίτιδων, πληγών, ελκών και αντιφλεγμονώδη - παυσίπονα. Χρειάζεται προσοχή ειδικά στους διαβητικούς ασθενείς με μικρές εκδορές και πληγές .Το οίδημα όπως προανέφερα χρειάζεται πολυαιτιακή αντιμετώπιση, καθώς και συμπτωματική,και ο θεράπων θα πρέπει να αντιμετωπίσει τον ασθενή σαν σύνολο έχοντας στη φαρέτρα του και εναλλακτικές μεθόδους θεραπείας.
